Support
Maart 2024
Vaak word ik benaderd door jonge mensen die voor hun partner met dementie zorgen en de weg in het leven behoorlijk kwijt zijn. Hoe ga je ermee om, wat is er allemaal mogelijk? Bij wie kan ik hulp krijgen? Zoveel vragen en onmacht. Ik ben zelf gaan schrijven, maar werd nu ook gevraagd om mee te werken aan een boek en ook aan een onderzoek. Ze weten me steeds wel weer te vinden als het om jonge mensen met dementie gaat. Ik ben met trainingen bezig. Er zijn enorm veel instanties waar je terecht kunt. Er is veel hulp. Maar oh jongens, wat is het ingewikkeld om de juiste support te vinden. Ik vond het zelf enorm spannend om deel te nemen aan een partnergespreksgroep, maar wat werd ik daar in het St. Antonius ziekenhuis goed opgevangen. Je moet er ook open voor staan om hulp te willen krijgen. Er spookt nog altijd veel door mijn hoofd, om hulp te bieden. Ik kreeg de kans via de Odensehuizen om van daaruit mijn ervaringen te delen, om mensen te helpen het ziekteproces te verlichten. Maar dat is maar die bekende druppel op de gloeiende plaat. Ik kreeg zelf in 2008 via Alzheimer Nederland veel informatie en gelukkig een geweldige casemanager, 8 maanden na de diagnose. En zo langzamerhand kwamen er steeds meer hulptroepen op ons pad. Maar wat was het een eenzame en zware zoektocht....
Sites Dementie Friesland:
De Afdeling Friesland organiseert verschillende activiteiten voor mensen met dementie en hun naasten en wijst de weg naar hulp
www.harlingen.nl/odensehuis-harlingen
http://www.facebook.com/odensehuisgorredijk
https://www.kwadrantgroep.nl/odensehuizen-friesland
https://www.alzheimer-nederland.nl/regios/friesland
https://www.netwerkdementiefryslan.nl
Verhalen op de werkplek
Vader met Alzheimer en zoon komen binnen in het Odensehuis. Pa vertelt trots wat hij gedaan heeft het afgelopen weekend. Het was nl zo leuk dat een vriend hem op kwam halen om naar de visafslag te gaan. Zoon verbetert pa, door te zeggen dat het niet op zaterdag was, maar op zondag. Een kwartier later vertelt pa hetzelfde verhaal en zoonlief verbetert hem weer. De houding van pa verandert van fier rechtop naar een beetje gebogen. Nog een uur later vertelt pa weer hetzelfde verhaal. En ook bij deze derde keer, verbetert zoonlief zijn vader. Als zoon naar het toilet gaat, loop ik erachteraan. ‘Mag ik je iets vragen’, vraag ik de zoon. ‘Vind je het belangrijk om je vader te corrigeren? Zie je aan hem wat er gebeurt? Hij vertelt iets, maar doordat hij foute dingen zegt, verandert zijn houding en enthousiasme. Het maakt in wezen toch niet uit, op welke dag de mannen weggeweest zijn. Het is veel belangrijker dat we meegaan en enthousiast reageren. Met het corrigeren bereik je dat hij steeds stiller wordt en in een isolement raakt’. Zoon kijkt me aan en ik zie dat het kwartje valt. ‘Wat stom van me’, zegt hij en bedankt me voor het advies.
Hulp van de casemanager
Verspreid over de gehele provincie bieden casemanagers ondersteuning bij (vermoedens van) dementie. Ze ondersteunen de cliënt en diens mantelzorger bij het maken van keuzes of het oplossen van praktische problemen. Ze maken hierbij gebruik van sociale verbanden. Het doel is regieversterking van de cliënt en zijn of haar omgeving ten einde de zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie te bevorderen.
De casemanager geeft informatie en advies, maar vooral ook uitgebreide vraagverheldering en ondersteuning. De casemanager is een professional die onderdeel uitmaakt van een lokaal samenwerkingsverband, gericht op thuiswonende mensen met dementie en hun naasten. Met behulp van de casemanager kan de cliënt zo lang mogelijk, in harmonie met de omgeving, thuis blijven wonen.